Произношение | размахри́ть |
Начальная форма | размахрить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | размахрю | размахрил | |
жен. р. | размахрила | |||
Ты | муж. р. | размахришь | размахрил | размахри |
жен. р. | размахрила | |||
Он | размахрит | размахрил | ||
Она | размахрила | |||
Оно | размахрило | |||
Мы | размахрим | размахрили | ||
Вы | размахрите | размахрили | размахрите | |
Они | размахрят | размахрили |
раз — приставка,
махр — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | размахрить |
Прич. страд. прош. | размахренный |
Прич. кр. страд. прош. | размахрен |
Прич. действ. прош. | размахривший |
Дееприч. прош. | размахряразмахривразмахривши |