Произношение | размахну́ть |
Начальная форма | размахнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | размахну | размахнул | |
жен. р. | размахнула | |||
Ты | муж. р. | размахнешь | размахнул | размахни |
жен. р. | размахнула | |||
Он | размахнет | размахнул | ||
Она | размахнула | |||
Оно | размахнуло | |||
Мы | размахнем | размахнули | ||
Вы | размахнете | размахнули | размахните | |
Они | размахнут | размахнули |
раз — приставка,
мах — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | размахнуть |
Прич. страд. прош. | размахнутый |
Прич. кр. страд. прош. | размахнут |
Прич. действ. прош. | размахнувший |
Дееприч. прош. | размахнувразмахнувши |