Произношение | разлу́чное |
Начальная форма | разлучный |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Род | средний |
Число | единственное |
Варианты | разлучное | разлучное |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | разлучный | разлучная | разлучное | разлучные | |
Рд. | разлучного | разлучной | разлучного | разлучных | |
Дт. | разлучному | разлучной | разлучному | разлучным | |
Вн. | одуш. | разлучного | разлучную | разлучное | разлучных |
неод. | разлучный | разлучные | |||
Тв. | разлучным | разлучнойразлучною | разлучным | разлучными | |
Пр. | разлучном | разлучной | разлучном | разлучных |
раз — приставка,
луч — корень,
н — суффикс,
ое — окончание.