Произношение | раздури́ться |
Начальная форма | раздуриться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | раздурюсь | раздурился | |
жен. р. | раздурилась | |||
Ты | муж. р. | раздуришься | раздурился | раздурись |
жен. р. | раздурилась | |||
Он | раздурится | раздурился | ||
Она | раздурилась | |||
Оно | раздурилось | |||
Мы | раздуримся | раздурились | ||
Вы | раздуритесь | раздурились | раздуритесь | |
Они | раздурятся | раздурились |
раз — приставка,
дур — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | раздуриться |
Прич. действ. прош. | раздурившийся |
Дееприч. прош. | раздурясьраздурившись |