Произношение | разгне́вать |
Начальная форма | разгневать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разгневаю | разгневал | |
жен. р. | разгневала | |||
Ты | муж. р. | разгневаешь | разгневал | разгневай |
жен. р. | разгневала | |||
Он | разгневает | разгневал | ||
Она | разгневала | |||
Оно | разгневало | |||
Мы | разгневаем | разгневали | ||
Вы | разгневаете | разгневали | разгневайте | |
Они | разгневают | разгневали |
раз — приставка,
гнев — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разгневать |
Прич. страд. прош. | разгневанный |
Прич. кр. страд. прош. | разгневан |
Прич. действ. прош. | разгневавший |
Дееприч. прош. | разгневавразгневавши |