Произношение | разгне́ванный |
Начальная форма | разгневанный |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | разгневанный | разгневанный |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
раз — приставка,
гнев — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ый — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разгневать |
Прич. страд. прош. | разгневанный |
Прич. кр. страд. прош. | разгневан |
Прич. действ. прош. | разгневавший |
Дееприч. прош. | разгневавразгневавши |
Произношение | разгне́ванный |
Начальная форма | разгневанный |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | разгневанный | разгневанный |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
раз — приставка,
гнев — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ый — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Прил. | разгневанный |
Прил. кр. | разгневан |
Прил. сравн. ст. | разгневаннеепоразгневаннееразгневаннейпоразгневанней |