Произношение | разглаша́ть |
Начальная форма | разглашать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разглашаю | разглашал | |
жен. р. | разглашала | |||
Ты | муж. р. | разглашаешь | разглашал | разглашай |
жен. р. | разглашала | |||
Он | разглашает | разглашал | ||
Она | разглашала | |||
Оно | разглашало | |||
Мы | разглашаем | разглашали | ||
Вы | разглашаете | разглашали | разглашайте | |
Они | разглашают | разглашали |
раз — приставка,
глаш — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разглашать |
Прич. страд. наст. | разглашаемый |
Прич. кр. страд. наст. | разглашаем |
Прич. действ. прош. | разглашавший |
Прич. действ. наст. | разглашающий |
Дееприч. наст. | разглашая |