Произношение | разбро́сить |
Начальная форма | разбросить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | разброшу | разбросил | |
жен. р. | разбросила | |||
Ты | муж. р. | разбросишь | разбросил | разбрось |
жен. р. | разбросила | |||
Он | разбросит | разбросил | ||
Она | разбросила | |||
Оно | разбросило | |||
Мы | разбросим | разбросили | ||
Вы | разбросите | разбросили | разбросьте | |
Они | разбросят | разбросили |
раз — приставка,
брос — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | разбросить |
Прич. страд. прош. | разброшенный |
Прич. кр. страд. прош. | разброшен |
Прич. действ. прош. | разбросивший |
Дееприч. прош. | разбросяразбросивразбросивши |