Произношение | поцара́пать |
Начальная форма | поцарапать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поцарапаю | поцарапал | |
жен. р. | поцарапала | |||
Ты | муж. р. | поцарапаешь | поцарапал | поцарапай |
жен. р. | поцарапала | |||
Он | поцарапает | поцарапал | ||
Она | поцарапала | |||
Оно | поцарапало | |||
Мы | поцарапаем | поцарапали | ||
Вы | поцарапаете | поцарапали | поцарапайте | |
Они | поцарапают | поцарапали |
по — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поцарапать |
Прич. страд. прош. | поцарапанный |
Прич. кр. страд. прош. | поцарапан |
Прич. действ. прош. | поцарапавший |
Дееприч. прош. | поцарапавпоцарапавши |