Произношение | поцара́панный |
Начальная форма | поцарапанный |
Форма | полное |
Залог | страдательное |
Транзитивность | переходное |
Вид | совершенный |
Время | прошедшее |
Род | мужской |
Число | единственное |
Возвратность | невозвратное |
Варианты | поцарапанный | поцарапанный |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
по — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ый — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поцарапать |
Прич. страд. прош. | поцарапанный |
Прич. кр. страд. прош. | поцарапан |
Прич. действ. прош. | поцарапавший |
Дееприч. прош. | поцарапавпоцарапавши |
Произношение | поцара́панный |
Начальная форма | поцарапанный |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | поцарапанный | поцарапанный |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
по — приставка,
царап — корень,
а — суффикс,
нн — суффикс,
ый — окончание.