Произношение | потормоши́ть |
Начальная форма | потормошить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | потормошу | потормошил | |
жен. р. | потормошила | |||
Ты | муж. р. | потормошишь | потормошил | потормоши |
жен. р. | потормошила | |||
Он | потормошит | потормошил | ||
Она | потормошила | |||
Оно | потормошило | |||
Мы | потормошим | потормошили | ||
Вы | потормошите | потормошили | потормошите | |
Они | потормошат | потормошили |
по — приставка,
тормош — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | потормошить |
Прич. страд. прош. | потормошенный |
Прич. кр. страд. прош. | потормошен |
Прич. действ. прош. | потормошивший |
Дееприч. прош. | потормошапотормошивпотормошивши |