Произношение | потереби́ть |
Начальная форма | потеребить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | потереблю | потеребил | |
жен. р. | потеребила | |||
Ты | муж. р. | потеребишь | потеребил | потереби |
жен. р. | потеребила | |||
Он | потеребит | потеребил | ||
Она | потеребила | |||
Оно | потеребило | |||
Мы | потеребим | потеребили | ||
Вы | потеребите | потеребили | потеребите | |
Они | потеребят | потеребили |
по — приставка,
тереб — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | потеребить |
Прич. страд. прош. | потеребленный |
Прич. кр. страд. прош. | потереблен |
Прич. действ. прош. | потеребивший |
Дееприч. прош. | потеребяпотеребивпотеребивши |