Произношение | потэнта́т |
Начальная форма | потентат |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | потентат | потентаты |
Рд. | потентата | потентатов |
Дт. | потентату | потентатам |
Вн. | потентата | потентатов |
Тв. | потентатом | потентатами |
Пр. | потентате | потентатах |
потентат — корень,
ø — нулевое окончание.