Произношение | порица́нье |
Начальная форма | порицанье |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | средний |
Число | единственное |
Варианты | порицанье | порицанье |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | порицанье | порицанья |
Рд. | порицанья | порицаний |
Дт. | порицанью | порицаньям |
Вн. | порицанье | порицанья |
Тв. | порицаньем | порицаньями |
Пр. | порицаньи | порицаньях |
порица — корень,
нь — суффикс,
е — окончание.