Произношение | пора́товать |
Начальная форма | поратовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поратую | поратовал | |
жен. р. | поратовала | |||
Ты | муж. р. | поратуешь | поратовал | поратуй |
жен. р. | поратовала | |||
Он | поратует | поратовал | ||
Она | поратовала | |||
Оно | поратовало | |||
Мы | поратуем | поратовали | ||
Вы | поратуете | поратовали | поратуйте | |
Они | поратуют | поратовали |
по — приставка,
рат — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поратовать |
Прич. действ. прош. | поратовавший |
Дееприч. прош. | поратовавпоратовавши |