Произношение | пораспрями́ть |
Начальная форма | пораспрямить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | пораспрямлю | пораспрямил | |
жен. р. | пораспрямила | |||
Ты | муж. р. | пораспрямишь | пораспрямил | пораспрями |
жен. р. | пораспрямила | |||
Он | пораспрямит | пораспрямил | ||
Она | пораспрямила | |||
Оно | пораспрямило | |||
Мы | пораспрямим | пораспрямили | ||
Вы | пораспрямите | пораспрямили | пораспрямите | |
Они | пораспрямят | пораспрямили |
по — приставка,
рас — приставка,
прям — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | пораспрямить |
Прич. страд. прош. | пораспрямленный |
Прич. кр. страд. прош. | пораспрямлен |
Прич. действ. прош. | пораспрямивший |
Дееприч. прош. | пораспрямивпораспрямившипораспрямя |