Произношение | поразложи́ть |
Начальная форма | поразложить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поразложу | поразложил | |
жен. р. | поразложила | |||
Ты | муж. р. | поразложишь | поразложил | поразложи |
жен. р. | поразложила | |||
Он | поразложит | поразложил | ||
Она | поразложила | |||
Оно | поразложило | |||
Мы | поразложим | поразложили | ||
Вы | поразложите | поразложили | поразложите | |
Они | поразложат | поразложили |
по — приставка,
раз — приставка,
лож — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поразложить |
Прич. страд. прош. | поразложенный |
Прич. кр. страд. прош. | поразложен |
Прич. действ. прош. | поразложивший |
Дееприч. прош. | поразложапоразложивпоразложивши |