Произношение | поразбуди́ть |
Начальная форма | поразбудить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поразбужу | поразбудил | |
жен. р. | поразбудила | |||
Ты | муж. р. | поразбудишь | поразбудил | поразбуди |
жен. р. | поразбудила | |||
Он | поразбудит | поразбудил | ||
Она | поразбудила | |||
Оно | поразбудило | |||
Мы | поразбудим | поразбудили | ||
Вы | поразбудите | поразбудили | поразбудите | |
Они | поразбудят | поразбудили |
по — приставка,
раз — приставка,
буд — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поразбудить |
Прич. страд. прош. | поразбуженный |
Прич. кр. страд. прош. | поразбужен |
Прич. действ. прош. | поразбудивший |
Дееприч. прош. | поразбудяпоразбудивпоразбудивши |