Произношение | поотвлека́ть |
Начальная форма | поотвлекать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поотвлекаю | поотвлекал | |
жен. р. | поотвлекала | |||
Ты | муж. р. | поотвлекаешь | поотвлекал | поотвлекай |
жен. р. | поотвлекала | |||
Он | поотвлекает | поотвлекал | ||
Она | поотвлекала | |||
Оно | поотвлекало | |||
Мы | поотвлекаем | поотвлекали | ||
Вы | поотвлекаете | поотвлекали | поотвлекайте | |
Они | поотвлекают | поотвлекали |
по — приставка,
от — приставка,
влек — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поотвлекать |
Прич. действ. прош. | поотвлекавший |
Дееприч. прош. | поотвлекавпоотвлекавши |