Произношение | поля́рник |
Начальная форма | полярник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | полярник | полярники |
Рд. | полярника | полярников |
Дт. | полярнику | полярникам |
Вн. | полярника | полярников |
Тв. | полярником | полярниками |
Пр. | полярнике | полярниках |
пол — корень,
ярн — суффикс,
ик — суффикс,
ø — нулевое окончание.