Произношение | полоте́нчико |
Начальная форма | полотенчико |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | средний |
Число | единственное |
Варианты | полотенчико | полотенчико |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | полотенчико | полотенчики |
Рд. | полотенчика | полотенчиков |
Дт. | полотенчику | полотенчикам |
Вн. | полотенчико | полотенчики |
Тв. | полотенчиком | полотенчиками |
Пр. | полотенчике | полотенчиках |
пол — корень,
о — соединительная гласная,
тен — корень,
чик — суффикс,
о — окончание.