Произношение | полоте́нчик |
Начальная форма | полотенчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | полотенчик | полотенчик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | полотенчик | полотенчики |
Рд. | полотенчика | полотенчиков |
Дт. | полотенчику | полотенчикам |
Вн. | полотенчик | полотенчики |
Тв. | полотенчиком | полотенчиками |
Пр. | полотенчике | полотенчиках |
пол — корень,
о — соединительная гласная,
тенч — корень,
ик — суффикс,
ø — нулевое окончание.