Произношение | полите́хник |
Начальная форма | политехник |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | политехник | политехники |
Рд. | политехника | политехников |
Дт. | политехнику | политехникам |
Вн. | политехника | политехников |
Тв. | политехником | политехниками |
Пр. | политехнике | политехниках |
поли — корень,
техн — корень,
ик — суффикс,
ø — нулевое окончание.