Произношение | пола́комить |
Начальная форма | полакомить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | полакомлю | полакомил | |
жен. р. | полакомила | |||
Ты | муж. р. | полакомишь | полакомил | полакомь |
жен. р. | полакомила | |||
Он | полакомит | полакомил | ||
Она | полакомила | |||
Оно | полакомило | |||
Мы | полакомим | полакомили | ||
Вы | полакомите | полакомили | полакомьте | |
Они | полакомят | полакомили |
по — приставка,
лаком — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | полакомить |
Прич. страд. прош. | полакомленный |
Прич. кр. страд. прош. | полакомлен |
Прич. действ. прош. | полакомивший |
Дееприч. прош. | полакомяполакомивполакомивши |