Произношение | пои́мистый |
Начальная форма | поимистый |
Форма | полное |
Изменяемая/неизменяемая форма | изменяемое |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | поимистый | поимистый |
Одушевленность | неодушевлённое | |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. | |||
---|---|---|---|---|---|
муж. р. | жен. р. | ср. р. | |||
Им. | поимистый | поимистая | поимистое | поимистые | |
Рд. | поимистого | поимистой | поимистого | поимистых | |
Дт. | поимистому | поимистой | поимистому | поимистым | |
Вн. | одуш. | поимистого | поимистую | поимистое | поимистых |
неод. | поимистый | поимистые | |||
Тв. | поимистым | поимистойпоимистою | поимистым | поимистыми | |
Пр. | поимистом | поимистой | поимистом | поимистых |
поим — корень,
ист — суффикс,
ый — окончание.