Произношение | поизмени́ть |
Начальная форма | поизменить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поизменю | поизменил | |
жен. р. | поизменила | |||
Ты | муж. р. | поизменишь | поизменил | поизмени |
жен. р. | поизменила | |||
Он | поизменит | поизменил | ||
Она | поизменила | |||
Оно | поизменило | |||
Мы | поизменим | поизменили | ||
Вы | поизмените | поизменили | поизмените | |
Они | поизменят | поизменили |
по — приставка,
из — приставка,
мен — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поизменить |
Прич. страд. прош. | поизмененный |
Прич. кр. страд. прош. | поизменен |
Прич. действ. прош. | поизменивший |
Дееприч. прош. | поизменивпоизменивши |