Произношение | подшпо́рить |
Начальная форма | подшпорить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | подшпорю | подшпорил | |
жен. р. | подшпорила | |||
Ты | муж. р. | подшпоришь | подшпорил | подшпорь |
жен. р. | подшпорила | |||
Он | подшпорит | подшпорил | ||
Она | подшпорила | |||
Оно | подшпорило | |||
Мы | подшпорим | подшпорили | ||
Вы | подшпорите | подшпорили | подшпорьте | |
Они | подшпорят | подшпорили |
под — приставка,
шпор — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | подшпорить |
Прич. страд. прош. | подшпоренный |
Прич. кр. страд. прош. | подшпорен |
Прич. действ. прош. | подшпоривший |
Дееприч. прош. | подшпоряподшпоривподшпоривши |