Произношение | подкли́нивать |
Начальная форма | подклинивать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | подклиниваю | подклинивал | |
жен. р. | подклинивала | |||
Ты | муж. р. | подклиниваешь | подклинивал | подклинивай |
жен. р. | подклинивала | |||
Он | подклинивает | подклинивал | ||
Она | подклинивала | |||
Оно | подклинивало | |||
Мы | подклиниваем | подклинивали | ||
Вы | подклиниваете | подклинивали | подклинивайте | |
Они | подклинивают | подклинивали |
под — приставка,
клин — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | подклинивать |
Прич. страд. наст. | подклиниваемый |
Прич. кр. страд. наст. | подклиниваем |
Прич. действ. прош. | подклинивавший |
Прич. действ. наст. | подклинивающий |
Дееприч. наст. | подклинивая |