Произношение | подкарау́лить |
Начальная форма | подкараулить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | подкараулю | подкараулил | |
жен. р. | подкараулила | |||
Ты | муж. р. | подкараулишь | подкараулил | подкарауль |
жен. р. | подкараулила | |||
Он | подкараулит | подкараулил | ||
Она | подкараулила | |||
Оно | подкараулило | |||
Мы | подкараулим | подкараулили | ||
Вы | подкараулите | подкараулили | подкараульте | |
Они | подкараулят | подкараулили |
под — приставка,
караул — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | подкараулить |
Прич. страд. прош. | подкарауленный |
Прич. кр. страд. прош. | подкараулен |
Прич. действ. прош. | подкарауливший |
Дееприч. прош. | подкарауляподкарауливподкарауливши |