Произношение | пого́нчик |
Начальная форма | погончик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | погончик | погончик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | погончик | погончики |
Рд. | погончика | погончиков |
Дт. | погончику | погончикам |
Вн. | погончик | погончики |
Тв. | погончиком | погончиками |
Пр. | погончике | погончиках |
по — приставка,
гон — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.