Произношение | побегу́нчик |
Начальная форма | побегунчик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | одушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Падеж | именительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | побегунчик | побегунчики |
Рд. | побегунчика | побегунчиков |
Дт. | побегунчику | побегунчикам |
Вн. | побегунчика | побегунчиков |
Тв. | побегунчиком | побегунчиками |
Пр. | побегунчике | побегунчиках |
по — приставка,
бегун — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.