Произношение | поарта́читься |
Начальная форма | поартачиться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | поартачусь | поартачился | |
жен. р. | поартачилась | |||
Ты | муж. р. | поартачишься | поартачился | поартачься |
жен. р. | поартачилась | |||
Он | поартачится | поартачился | ||
Она | поартачилась | |||
Оно | поартачилось | |||
Мы | поартачимся | поартачились | ||
Вы | поартачитесь | поартачились | поартачьтесь | |
Они | поартачатся | поартачились |
по — приставка,
артач — корень,
и — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | поартачиться |
Прич. действ. прош. | поартачившийся |
Дееприч. прош. | поартачасьпоартачившись |