Произношение | пижо́нчик |
Начальная форма | пижончик |
Тип | нарицательное |
Одушевленность | неодушевлённое |
Склонение | 2-e склонение |
Род | мужской |
Число | единственное |
Варианты | пижончик | пижончик |
Падеж | именительный | винительный |
падеж | ед. ч. | мн. ч. |
---|---|---|
Им. | пижончик | пижончики |
Рд. | пижончика | пижончиков |
Дт. | пижончику | пижончикам |
Вн. | пижончик | пижончики |
Тв. | пижончиком | пижончиками |
Пр. | пижончике | пижончиках |
пижон — корень,
чик — суффикс,
ø — нулевое окончание.