Произношение | перешепну́ть |
Начальная форма | перешепнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перешепну | перешепнул | |
жен. р. | перешепнула | |||
Ты | муж. р. | перешепнешь | перешепнул | перешепни |
жен. р. | перешепнула | |||
Он | перешепнет | перешепнул | ||
Она | перешепнула | |||
Оно | перешепнуло | |||
Мы | перешепнем | перешепнули | ||
Вы | перешепнете | перешепнули | перешепните | |
Они | перешепнут | перешепнули |
пере — приставка,
шеп — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перешепнуть |
Прич. страд. прош. | перешепнутый |
Прич. кр. страд. прош. | перешепнут |
Прич. действ. прош. | перешепнувший |
Дееприч. прош. | перешепнувперешепнувши |