Произношение | перецелова́ться |
Начальная форма | перецеловаться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перецелуюсь | перецеловался | |
жен. р. | перецеловалась | |||
Ты | муж. р. | перецелуешься | перецеловался | перецелуйся |
жен. р. | перецеловалась | |||
Он | перецелуется | перецеловался | ||
Она | перецеловалась | |||
Оно | перецеловалось | |||
Мы | перецелуемся | перецеловались | ||
Вы | перецелуетесь | перецеловались | перецелуйтесь | |
Они | перецелуются | перецеловались |
пере — приставка,
цел — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перецеловаться |
Прич. действ. прош. | перецеловавшийся |
Дееприч. прош. | перецеловавшись |