Произношение | переха́ивать |
Начальная форма | перехаивать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перехаиваю | перехаивал | |
жен. р. | перехаивала | |||
Ты | муж. р. | перехаиваешь | перехаивал | перехаивай |
жен. р. | перехаивала | |||
Он | перехаивает | перехаивал | ||
Она | перехаивала | |||
Оно | перехаивало | |||
Мы | перехаиваем | перехаивали | ||
Вы | перехаиваете | перехаивали | перехаивайте | |
Они | перехаивают | перехаивали |
пере — приставка,
ха — корень,
ива — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перехаивать |
Прич. страд. наст. | перехаиваемый |
Прич. кр. страд. наст. | перехаиваем |
Прич. действ. прош. | перехаивавший |
Прич. действ. наст. | перехаивающий |
Дееприч. наст. | перехаивая |