Произношение | переузна́ть |
Начальная форма | переузнать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переузнаю | переузнал | |
жен. р. | переузнала | |||
Ты | муж. р. | переузнаешь | переузнал | переузнай |
жен. р. | переузнала | |||
Он | переузнает | переузнал | ||
Она | переузнала | |||
Оно | переузнало | |||
Мы | переузнаем | переузнали | ||
Вы | переузнаете | переузнали | переузнайте | |
Они | переузнают | переузнали |
пере — приставка,
у — приставка,
зна — корень,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переузнать |
Прич. действ. прош. | переузнавший |
Дееприч. прош. | переузнавпереузнавши |