Произношение | переторочи́ть |
Начальная форма | переторочить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переторочу | переторочил | |
жен. р. | переторочила | |||
Ты | муж. р. | переторочишь | переторочил | переторочи |
жен. р. | переторочила | |||
Он | переторочит | переторочил | ||
Она | переторочила | |||
Оно | переторочило | |||
Мы | переторочим | переторочили | ||
Вы | переторочите | переторочили | переторочите | |
Они | переторочат | переторочили |
пере — приставка,
тороч — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переторочить |
Прич. страд. прош. | перетороченный |
Прич. кр. страд. прош. | переторочен |
Прич. действ. прош. | переторочивший |
Дееприч. прош. | переторочапереторочивпереторочивши |