Произношение | перетемни́ть |
Начальная форма | перетемнить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перетемню | перетемнил | |
жен. р. | перетемнила | |||
Ты | муж. р. | перетемнишь | перетемнил | перетемни |
жен. р. | перетемнила | |||
Он | перетемнит | перетемнил | ||
Она | перетемнила | |||
Оно | перетемнило | |||
Мы | перетемним | перетемнили | ||
Вы | перетемните | перетемнили | перетемните | |
Они | перетемнят | перетемнили |
пере — приставка,
тем — корень,
н — суффикс,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перетемнить |
Прич. страд. прош. | перетемненный |
Прич. кр. страд. прош. | перетемнен |
Прич. действ. прош. | перетемнивший |
Дееприч. прош. | перетемняперетемнивперетемнивши |