Произношение | перереши́ть |
Начальная форма | перерешить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перерешу | перерешил | |
жен. р. | перерешила | |||
Ты | муж. р. | перерешишь | перерешил | перереши |
жен. р. | перерешила | |||
Он | перерешит | перерешил | ||
Она | перерешила | |||
Оно | перерешило | |||
Мы | перерешим | перерешили | ||
Вы | перерешите | перерешили | перерешите | |
Они | перерешат | перерешили |
пере — приставка,
реш — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перерешить |
Прич. страд. прош. | перерешенный |
Прич. кр. страд. прош. | перерешен |
Прич. действ. прош. | перерешивший |
Дееприч. прош. | перерешаперерешивперерешивши |