Произношение | перепуга́ть |
Начальная форма | перепугать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перепугаю | перепугал | |
жен. р. | перепугала | |||
Ты | муж. р. | перепугаешь | перепугал | перепугай |
жен. р. | перепугала | |||
Он | перепугает | перепугал | ||
Она | перепугала | |||
Оно | перепугало | |||
Мы | перепугаем | перепугали | ||
Вы | перепугаете | перепугали | перепугайте | |
Они | перепугают | перепугали |
пере — приставка,
пуг — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перепугать |
Прич. страд. прош. | перепуганный |
Прич. кр. страд. прош. | перепуган |
Прич. действ. прош. | перепугавший |
Дееприч. прош. | перепугавперепугавши |