Произношение | переплутова́ть |
Начальная форма | переплутовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переплутую | переплутовал | |
жен. р. | переплутовала | |||
Ты | муж. р. | переплутуешь | переплутовал | переплутуй |
жен. р. | переплутовала | |||
Он | переплутует | переплутовал | ||
Она | переплутовала | |||
Оно | переплутовало | |||
Мы | переплутуем | переплутовали | ||
Вы | переплутуете | переплутовали | переплутуйте | |
Они | переплутуют | переплутовали |
пере — приставка,
плут — корень,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переплутовать |
Прич. страд. прош. | переплутованный |
Прич. кр. страд. прош. | переплутован |
Прич. действ. прош. | переплутовавший |
Дееприч. прош. | переплутовавпереплутовавши |