Произношение | переоблача́ть |
Начальная форма | переоблачать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | несовершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
наст. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переоблачаю | переоблачал | |
жен. р. | переоблачала | |||
Ты | муж. р. | переоблачаешь | переоблачал | переоблачай |
жен. р. | переоблачала | |||
Он | переоблачает | переоблачал | ||
Она | переоблачала | |||
Оно | переоблачало | |||
Мы | переоблачаем | переоблачали | ||
Вы | переоблачаете | переоблачали | переоблачайте | |
Они | переоблачают | переоблачали |
пере — приставка,
облач — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переоблачать |
Прич. страд. наст. | переоблачаемый |
Прич. кр. страд. наст. | переоблачаем |
Прич. действ. прош. | переоблачавший |
Прич. действ. наст. | переоблачающий |
Дееприч. наст. | переоблачая |