Произношение | переметну́ть |
Начальная форма | переметнуть |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | лабильный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переметну | переметнул | |
жен. р. | переметнула | |||
Ты | муж. р. | переметнешь | переметнул | переметни |
жен. р. | переметнула | |||
Он | переметнет | переметнул | ||
Она | переметнула | |||
Оно | переметнуло | |||
Мы | переметнем | переметнули | ||
Вы | переметнете | переметнули | переметните | |
Они | переметнут | переметнули |
пере — приставка,
мет — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переметнуть |
Прич. действ. прош. | переметнувший |
Дееприч. прош. | переметнувпереметнувши |