Произношение | переку́тать |
Начальная форма | перекутать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перекутаю | перекутал | |
жен. р. | перекутала | |||
Ты | муж. р. | перекутаешь | перекутал | перекутай |
жен. р. | перекутала | |||
Он | перекутает | перекутал | ||
Она | перекутала | |||
Оно | перекутало | |||
Мы | перекутаем | перекутали | ||
Вы | перекутаете | перекутали | перекутайте | |
Они | перекутают | перекутали |
пере — приставка,
кут — корень,
а — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перекутать |
Прич. страд. прош. | перекутанный |
Прич. кр. страд. прош. | перекутан |
Прич. действ. прош. | перекутавший |
Дееприч. прош. | перекутавперекутавши |