Произношение | перекувырну́ться |
Начальная форма | перекувырнуться |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | непереходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | возвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | перекувырнусь | перекувырнулся | |
жен. р. | перекувырнулась | |||
Ты | муж. р. | перекувырнешься | перекувырнулся | перекувырнись |
жен. р. | перекувырнулась | |||
Он | перекувырнется | перекувырнулся | ||
Она | перекувырнулась | |||
Оно | перекувырнулось | |||
Мы | перекувырнемся | перекувырнулись | ||
Вы | перекувырнетесь | перекувырнулись | перекувырнитесь | |
Они | перекувырнутся | перекувырнулись |
пере — приставка,
кувыр — корень,
н — суффикс,
у — суффикс,
ть — окончание,
ся — постфикс.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перекувырнуться |
Прич. действ. прош. | перекувырнувшийся |
Дееприч. прош. | перекувырнувшись |