Произношение | перекли́нить |
Начальная форма | переклинить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переклиню | переклинил | |
жен. р. | переклинила | |||
Ты | муж. р. | переклинишь | переклинил | переклинь |
жен. р. | переклинила | |||
Он | переклинит | переклинил | ||
Она | переклинила | |||
Оно | переклинило | |||
Мы | переклиним | переклинили | ||
Вы | переклините | переклинили | переклиньте | |
Они | переклинят | переклинили |
пере — приставка,
клин — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переклинить |
Прич. страд. прош. | переклиненный |
Прич. кр. страд. прош. | переклинен |
Прич. действ. прош. | переклинивший |
Дееприч. прош. | переклиняпереклинивпереклинивши |