Произношение | переименова́ть |
Начальная форма | переименовать |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 1-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переименую | переименовал | |
жен. р. | переименовала | |||
Ты | муж. р. | переименуешь | переименовал | переименуй |
жен. р. | переименовала | |||
Он | переименует | переименовал | ||
Она | переименовала | |||
Оно | переименовало | |||
Мы | переименуем | переименовали | ||
Вы | переименуете | переименовали | переименуйте | |
Они | переименуют | переименовали |
пере — приставка,
им — корень,
ен — суффикс,
ова — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | переименовать |
Прич. страд. прош. | переименованный |
Прич. кр. страд. прош. | переименован |
Прич. действ. прош. | переименовавший |
Дееприч. прош. | переименовавпереименовавши |