Произношение | передразни́ть |
Начальная форма | передразнить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | передразню | передразнил | |
жен. р. | передразнила | |||
Ты | муж. р. | передразнишь | передразнил | передразни |
жен. р. | передразнила | |||
Он | передразнит | передразнил | ||
Она | передразнила | |||
Оно | передразнило | |||
Мы | передразним | передразнили | ||
Вы | передразните | передразнили | передразните | |
Они | передразнят | передразнили |
пере — приставка,
дразн — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | передразнить |
Прич. страд. прош. | передразненный |
Прич. кр. страд. прош. | передразнен |
Прич. действ. прош. | передразнивший |
Дееприч. прош. | передразняпередразнивпередразнивши |