Произношение | переграни́ть |
Начальная форма | перегранить |
Инфинитив | да |
Категория личности/безличности | личный |
Транзитивность | переходный |
Вид | совершенный |
Спряжение | 2-е спряжение |
Возвратность | невозвратный |
будущ. | прош. | повелит. | ||
---|---|---|---|---|
Я | муж. р. | переграню | перегранил | |
жен. р. | перегранила | |||
Ты | муж. р. | перегранишь | перегранил | переграни |
жен. р. | перегранила | |||
Он | перегранит | перегранил | ||
Она | перегранила | |||
Оно | перегранило | |||
Мы | переграним | перегранили | ||
Вы | переграните | перегранили | переграните | |
Они | перегранят | перегранили |
пере — приставка,
гран — корень,
и — суффикс,
ть — окончание.
часть речи | слово |
---|---|
Глагол | перегранить |
Прич. страд. прош. | переграненный |
Прич. кр. страд. прош. | перегранен |
Прич. действ. прош. | перегранивший |
Дееприч. прош. | переграняперегранивперегранивши |